Gerelateerde onderwerpen
Inleiding
Interstitiële keratitis is een chronische, niet-ulceratieve ontsteking van de middelste lagen van de cornea (dwz mid-stroma), dat soms geassocieerd is met uveïtis. De oorzaak ik meestal infectieus. Symptomen zijn lichtschuwheid, pijn, tranenvloed en geleidelijke visusvervaging. De diagnose wordt gesteld middels spleetlamponderzoek en eventueel serologische testen om de oorzaak vast te stellen. Behandeling is gericht op de oorzaak en er kunnen lokale corticosteroïden nodig zijn. Interstitiële keratitis, een andere verschijning van bepaalde cornea infecties, is zeldzaam in de US. Meeste gevallen verschijnen bij kinderen als een late complicatie van congenitale syfilis. Uiteindelijk kunnen beide ogen betrokken zijn. Een zelfde, maar minder dramatische bilaterale keratitis verschijnt bij het Cogan syndroom, ziekte van Lyme en Epstein Barr virus infectie. Zelden veroorzaakt syfilis of TB een unilaterale vorm bij volwassenen.
Symptomen
Lichtschuwheid, pijn, tranenvloed en geleidelijke zichtvervaging zijn gewoon. De laesies beginnen als ontstekingplakken in het midden van de cornealagen (dwz stroma). Typisch bij syfilis en uiteindelijk ook bij andere oorzaken, krijgt de gehele cornea een melkglasachtige verschijning, waardoor de iris vervaagt. Nieuwe bloedvaten groeien vanuit de limbus en vormen oranje rode gebieden (salmon patches). Uveïtis anterior en choroïditis zijn gebruikelijk in syfilis interstitiële keratitis. Ontsteking en neovascularisatie verminderen meestal na 1 tot 2 maanden. Enige cornea troebelheid kan blijvend zijn en veroorzaakt milde tot matige visusaantasting. De specifieke etiologie moet worden vastgesteld. De stigma’s van congenitale syfilis, vestibulo-auditoroire symptomen en een voorgeschiedenis van een uitgebreide huiduitslag wijzen op een specifieke oorzaak. Toch moeten alle patiënten een serologisch onderzoek krijgen, inclusief een fluorescentie-treponemal antistof absorptietest of microhemagglutinatie onderzoek voor Treponema pallidum, Lyme titer, and Epstein-Barr. Patiënten met negatieve serologische testresultaten kunnen het Cogan syndroom hebben. Om permanente vestibulo-auditoire schade te voorkomen, vereisen symptomen zoals gehoorverlies, oorsuizen of duizeligheid een verwijzing naar een otolaryngoloog.
Behandeling
Behandeling van de onderliggende oorzaak kan de keratitis genezen. Additionele therapie met een corticosteroid, zoals prednisolon 1% qid is vaak raadzaam. Een ophthalmoloog moet worden geconsulteerd.
COGAN'S SYNDROOM
Inleiding
Het syndroom van Cogan is een zeldzame auto-immuun ziekte, die betrekking heeft op het oog en het binnenoor. Het treft jonge volwassenen, met 80% van de patiënten tussen de 14 en 47 jaar. De ziekte verschijnt als gevolg van een auto-immuun reactie tegen een onbekend auto-antigen in de cornea en binnenoor. Ongeveer 10 tot 30% van de patiënten heeft ook een ernstige systemische vasculitis, waaronder soms ook een levensbedreigende aortitis.
Symptomen
Tot de symptomen behoren bilaterale keratitis, andere corneale stromale keratitis, episcleritis, scleritis, uveitis, papillitis of ontsteking van de oogkas. Oculaire symptomen omvatten irritatie, fotofobie en een verminderde visus. Vestibulo-auditoire symptomen omvatten sensorineuraal gehoorverlies, tinnitis en vertigo. De gepresenteerde symptomen hebben in 38% betrekking op het oculaire systeem, 46% op het vestibuloauditorische systeem en 15% op beide. Na 5 maanden heeft 75% van de patiënten zowel oculaire als vestibulo-auditoire symptomen. Niet-specifieke systemische klachten zijn koorts, hoofdpijn, gewrichtspijn en myalgia. Oculair onderzoek laat de typische bevindingen van interstitiële keratitis zien of ontsteking van andere lagen van het cornea stroma, oculaire roodheid, intra-oculaire ontsteking nervus opticus oedeem en/of exophthalamus. Een diastolische hartruis kan aanwezig zijn door aortitis.
Diagnose
Diagnose wordt gesteld door de klinische bevindingen en de exclusie van andere oorzaken (bv syfilis en de ziekte van Lyme). Evaluatie door een ophthalmoloog en otolaryngoloog is belangrijk. Onbehandelde ziekte kan leiden tot cornea verlittekening en visusverlies en, in 60 tot 80%, permanent gehoor verlies.
Behandeling
Behandeling moet worden gestart met hoge dosis corticosteroïden. Prednison 1 mg/kg po eens per dag wordt gedurende 2 tot 6 maanden gebruikt. Sommige artsen voegen cyclophosphamide, methotrexaat of cyclosporine toe bij resistente gevallen.
Bron
- L.D. Bores. Refractive Eye Surgery 2nd Edition 2000. Wiley-Blackwell.
- D.Y. Kunimoto, K.D. Kanitkar, M.Makar, M,A. Friedberg. The Wills Eye Manual: Office and Emergency Room Diagnosis and Treatment of Eye Disease 4th Edition 2000.Lippincott Williams & Wilkins.
- D.J. Spalton, R.A. Hitchings, P. Hunter. Atlas of Clinical Ophthalmology 3rd Edtion 2004. Mosby.
